پند 16 و 17 - مهر امام رضا(علیه السلام)

مهر امام رضا(علیه السلام)

سه شنبه 87 خرداد 28 :: 9:13 عصر :: نویسنده : تقی عابدی

16. هشدار مژده است
من حدرک ، کمن بشرک .
ج / 59
ترجمه : کسى که تو را هشدار میدهد مانند کسى است که به تو مژده مى دهد.
شرح : گاهى پدر و مادرها، و بزرگترها، و دوستان خوب و دلسوز، از روى خیرخواهى ، و براى آن که ما را از انجام کارهاى بد باز دارند، مجبور میشوند به جاى نرمش و ملایمت ، با لحنى تند و درشت ، هشدار دهند و ما را، از کارى که مى خواهیم انجام دهیم ، بر حذر و بیمناک سازند.
ممکن است بعضى افراد، اینگونه بر حذر داشتن را خوش نداشته باشند، و از لحن تند و هشدار دهنده کسى که با درشتى از انجام کار بد آنها جلوگیرى میکند، ناراحت شوند.
ولى ، فرزند عزیز، این را بدان که : وقتى کسى با درشتى و تندى ، به تو هشدار میدهد و از انجام کارهاى بد تو جلوگیرى میکند، مثل کسى است که بالحنى ملایم و مهرآمیز، به تو مژده یى را میدهد.
به عنوان مثال : وقتى کسى تو را از تنبلى در مدرسه و بازیگوشى در خانه باز میدارد، و بالحنى تند میگوید:در خواندن درسهایت تنبلى نکن ، چون بیسواد و بیکاره بار مى آیى و بدبخت میشوى ، مثل کسى است که به تو مژده میدهد و میگوید:شاگرد اول شده اى و بزرگترین جایزه نصیب تو شده است .
پس ، از هشدار و انتقاد سازنده ناراحت نشو بلکه خوشحال و متشکر باش ‍ زیرا انتقاد بجا، انسان را متوجه اشتباه خود میکند و باعث برطرف شدن عیب و ایراد میگردد.
17. خودپسندى
الاعجاب یمنع من الازدیاد.
ج / 167
ترجمه : خودپسندى ، مانع از پیشرفت و رسیدن به کمال است .
شرح : یکى از بزرگترین عیبهایى که بعضى افراد دچار آن هستند، غرور و خود پسندى ، یعنى کسى که خود را، در همه چیز، برتر و بالاتر از همه مردم میداند، و خیال میکند که هیچ کس در علم و دانش و درک و شعور، به پاى او نمى رسد.
شخصى که دچار این عیب بزرگ باشد، از دو جهت لطمه میخورد و صدمه مى بیند. نخست ، از این جهت که : چون خود را بزرگترین و برترین عاقلان و دانشمندان میداند، دیگر لازم نمى بیند که دنبال تحصیل علم و دانش ، برود. و به این صورت ، از آموختن باز میماند، و در همان مرحله یى که هست ، در جاى میزند، و دیگر بالاتر و پیش تر نمى رود.
علاوه بر این ، شخص خود پسند، چون کسى را عاقل تر و دانشمندتر از خود نمى داند، هنگامى که برایش مسئله و مشکلى پیش مى آید، با هیچکس ‍ مشورت نمى کند، و از افراد عاقل تر و دانشمندتر از خودش ، راهنمایى نمى خواهد. و به این صورت ، از حل مسائل و مشکلات ، و گشودن راههاى بسته زندگى اش ، عاجز مى ماند، و همواره ، در میان گرداب مشکلات و گرفتاریها دست و پا میزند، و هیچگاه نمى توان راههاى پیشرفت و ترقى را پیدا کند و به سوى کمال گام بردارد.