*همه‏ى برادران و خواهران عزیز و خود را به تقواى الهى، پرهیزگارى و مراقبت از خویشتن دعوت مى‏کنم. هم ماه مبارک رجب است و ایام البیضِ متبرک این ماه، و هم روز بزرگ ولادت امیرالمؤمنین و امام المتقین است.

*رجب، ماه صفا دادن به دل و طراوت بخشیدن به جان است؛ ماه توسل، خشوع، ذکر، توبه، خودسازى و پرداختن به زنگارهاى دل و زدودن سیاهى‏ها و تلخى‏ها از جان است.

*دعاى ماه رجب، اعتکاف ماه رجب، نماز ماه رجب، همه وسیله‏یى است براى این‏که ما بتوانیم دل و جان خود را صفا و طراوتى ببخشیم؛ سیاهى‏ها، تاریکى‏ها و گرفتارى‏ها را از خود دور کنیم و خودمان را روشن سازیم. این، فرصت بزرگى است براى ما؛ بخصوص براى کسانى که توفیق پیدا مى‏کنند در این ایام اعتکاف کنند؛.

من این‏جا یک جمله به معتکفین عرض مى‏کنم. خوشا به حالتان معتکفین عزیز! پدیده‏ى اعتکاف یکى از رویش‏هاى انقلابى است؛ ما اول انقلاب این چیزها را نداشتیم. اعتکاف همیشه بود. زمان جوانى ما وقتى ایام ماه رجب فرا مى‏رسید، در مسجد امام قم - آن هم فقط قم؛ در مشهد من اصلاً اعتکاف ندیده بودم! - شاید پنجاه نفر، صد نفر فقط طلبه اعتکاف مى‏کردند. این پدیده‏ى عمومى؛ این‏که ده‏ها هزار نفر در مراسم اعتکاف شرکت کنند، آن هم اغلب همه جوان، جزو رویش‏هاى انقلاب است. من یک وقت عرض کردم که انقلاب ما ریزش دارد، اما رویش هم دارد؛ رویش‏ها بر ریزش‏ها غلبه دارند. پس خوشا به حالتان معتکفین عزیز! توصیه‏ى من این است که در این سه روزى که شما در مسجد هستید، تمرین مراقبت از خود بکنید؛ حرف که مى‏زنید، غذا که مى‏خورید، معاشرت که مى‏کنید، کتاب که مى‏خوانید، فکر که مى‏کنید، نقشه که براى آینده مى‏کشید، در همه‏ى این چیزها مراقب باشید رضاى الهى و خواست الهى را بر هواى نفستان مقدم بدارید؛ تسلیم هواى نفس نشوید. تمرین این چیزها در این سه روز مى‏تواند درسى باشد براى خود آن عزیزان و براى ماها که این‏جا نشسته‏ایم و با غبطه نگاه مى‏کنیم به حال جوانان عزیزمان که در حال اعتکاف هستند. با عملِ خودتان به ما هم یاد بدهید.